Doodservaring Thu Sep 15 21:26:10 2011 Het was een vreemde avond gisteren na de vergadering . Iemand had het idee opgevat om te praten over de dood , eigenlijk praten was het niet , meer fantaseren . Blijkbaar heeft iedereen of toch heel veel mensen angst van de dood , volgens hen is het dan voorgoed voorbij . Zat naar hun argumenten te luisteren en hun filosofie over dit onderwerp en het hield hen bezig , mensen in de piek van hun leven , die zich afvragen hoe het zou zijn , na dit leven . Moeten we angst hebben om te sterven , de angst komt vooral voort omdat er niets of toch weinig over geweten is . Op het moment dat ik zegde dat ze zich geen zorgen hoefden te maken , werd het stil en ze keken me allen belangstellend aan .†Kun jij daar van meespreken†, was de vraag , keek rond en zei “ja “ , iedereen keek naar iedereen en je zag ze denken , die man is gek , maar ik ben niet gek , ik weet waarover ik praat . Ben in 2007 , februari , half twee ’s nachts in Duitsland , het slachtoffer geweest van een brutale overval en ben zo hard toegetakeld dat ik een doodservaring heb gehad , ze heeft maar elf seconden geduurd , maar toch heeft het een blijvende impact gehad op mijn verder leven en vooral de manier van leven . Heb een jaar revalidatie gehad en tijdens die revalidatie in Duitsland , moest ik op een dag bij een professor komen , die specifiek over dit onderwerp wilde praten . Hij stelde me gerust en zei me dat ik gewoon moest vertellen wat ik gezien of gehoord heb , gedurende die elf seconden , die op dat moment een eeuwigheid leek te duren . Keek naar hem en dacht bij mezelf , als ik dat doe , verklaard hij me gek . Hij had mijn stilzwijgen verwacht en stelde me gerust door te zeggen dat ik me niet moest schamen , want dat hij al veel vreemde verhalen had gehoord . Wie dit leest zal me misschien gek verklaren , maar ik heb met dat gebeurde moment lang en vol ongeloof in conflict gelegen met mezelf en dacht echt soms dat ik gek was , maar ben het niet . Het is niet iets dat je tegen iedereen vertelt , sta al te boek als zonderling , omdat ik een apart leven leid als gevolg van een apart verleden , waar weinigen iets van weten . Heb mijn verhaal gedaan tegen de professor , hij zat te knikken , precies of hij was erbij geweest . Het was ook een heel vreemde ervaring , want je treed uit je lichaam en zweeft boven je eigen lichaam en ziet ze bezig met reanimatie , je hebt op dat moment een heel sterk en liefdevol gevoel van vrede en verlossing , je voelt je bevrijd van alles wat er op je schouders lag en je zweeft rond in een gewichtloze ruimte en het spreekwoordelijke witte licht is er ook , het komt vanuit de verte , heel zacht en uitnodigend wit licht , dat zachtjes dichterbij komt , zoals een trein die vanuit de verte , zachtjes het station nadert en mensen opslokt en hen meeneemt naar diverse bestemmingen . Heel uitnodigend en vredevol en je laat het komen zonder angst , steeds dichter en je bent er klaar voor om opgeslokt te worden en naar diverse bestemmingen gebracht te worden . En plots word alles duister en na twee weken van diepe coma ben je terug op de plaats die je verlaten had , heel even bewust voor ik herviel en vier maanden mijn geheugen volledig ben kwijt geweest en niet meer wist wie ik was , hoe mijn naam was en waar ik woonde , wat ik deed en hoe mijn moeders naam was . En hoe plots mijn geheugen verdween , hoe plots is het na vier maanden teruggekomen , op een ochtend bij de muziek van Queen , “Bohemian Rapsody†, muziek waar ik een mooie herinnering aan overhield in de tijd dat we nog jong en wild waren . Achteraf heeft de professor mij vertelt , dat ik de vierhonderdste patiënt was , die hij dezelfde vragen had gesteld en ze hadden allemaal hetzelfde verhaal . Dat doet je nadenken over het leven en ook al geloof ik enkel wat ik zie , niet meer en niet minder , maar soms tijdens stille momenten waar ik verdwijn in mijmeringen , denk je soms dat het na dit leven niet gedaan is , er is iets , wat weet ik ook niet en van toen af heb ik geen angst meer van de dood , die ik ervaren heb als verlossing voor de hardheid van het bestaan en vanaf toen is mijn levensvisie helemaal verandert , ben nog zachter geworden en vertedert door alle leven , mensen , planten en dieren en ben bewust geworden dat de zucht naar geld , mensen blind maakt voor de schoonheid van het leven , dat eigenlijk heel simpel is , zoals iemand graag zien , ook heel simpel is , zolang je niet vergiftigd wordt met statussymbolen en dollartekens , want dat is het begin van het einde .
| |||
Link naar dit blog bericht: | |||
| Reacties Reactie 1 tot 1 van 1 reacties. Oudste reacties eerst.
| |||
| Reageer op dit bericht | |||
Je moet ingelogd zijn om te reageren op dit bericht. Gelieve in te loggen of een account aan te maken om een reactie te plaatsen. | |||
Aantal bezoekers op dit blogbericht sedert Thursday 15 September 2011: 5 |
 |
